Enkele jaren geleden las ik een boek van Charles Eisenstein:
‘Een mooiere wereld waarvan we in ons hart weten dat die mogelijk is’ .
De titel alleen al raakte me.
En het verhaal dat hij in het boek brengt, ‘het Nieuwe Verhaal van Verbondenheid’, wil ik helpen dragen.
Daarom ook dit stukje op mijn website, voor iedereen die zich diep in z’n hart niet voelt passen in deze wereld, deze maatschappij waar ‘het Oude Verhaal van Afgescheidenheid’ nog altijd centraal staat.
Voor iedereen die zich bewogen voelt en zichzelf in beweging wil brengen voor het ‘Nieuwe Verhaal’.
Het nieuwe verhaal van verbondenheid vertelt ons waaraan we het meest behoefte hebben: authenticiteit, verbinding, geven en dienstbaar zijn aan iets dat groter is dan wij.
De betere wereld waarvan ik in mijn hart weet dat die mogelijk is, is een wereld met veel meer geknuffel, veel meer speelsheid, veel vaker stilstaan en elkaar écht horen en zien, veel meer durven kwetsbaar eerlijk zijn, veel meer verse groenten recht uit de tuin, veel meer verrukkelijke taarten en ovenschotels - samen met liefde bereid, veel meer muziek, veel meer dansen, veel meer schoonheid, veel meer de zon op onze bol en de wind door onze haren.
Laat ons elkaar inspireren van hoe het leven eruit kan zien.
(vrij vertaald naar Eisenstein)
Van creacafé tot kookatelier,
van herbronningsmomentjes tot vrouwencirkels,
van samen dansen tot samen stilstaan.
And building a village to raise our children!
Laat ons elkaar inspireren van hoe het leven eruit kan zien!
Nieuwe overtuigingen vereisen saamhorigheid. Samen vormen we een koor en leren we samen zingen. Wanneer mensen voelen dat het oude verhaal niet meer bij hen past, maar zich verloren voelen in de leegte tussen de verhalen zolang het nieuwe verhaal nog geen gemeengoed is, zullen ze door de prachtige muziek van ons koor worden gelokt en zich bij ons kunnen opladen en inspireren. (Eisenstein, p. )