Lichaamsgerichte therapie

Lichaamswerk, Bodywork, Somatic work,... wat is dit eigenlijk?

En therapie... is dat niet voor zieke mensen?

De essentie

Emoties en gevoelens ervaren we via ons lichaam, en als ze een grote indruk op ons maken slaan we ze ook op in ons lichaam.

En nee, je hoeft niet ziek te zijn om voor lichaamsgerichte therapie te kiezen. Liever voorkomen dan genezen toch?

Ons lichaam

In ons lichaam zit ons hele leven opgeslagen. Ook zaken waar we ons niet (meer) bewust van zijn, maar die wel een impact hebben op ons leven.

Denk maar aan: chronische spanningen of pijn, emotionele lading of onvermogen om emoties te voelen of te uiten, extreme vermoeidheid of rusteloosheid, futloosheid of geen 'goesting', onverklaarbare angsten of verlammende onzekerheid, de voeling kwijt zijn met wie we zijn,...

Waar komt dit toch van? En vooral, kunnen we daar iets aan doen, of moeten we dat maar aanvaarden omdat dit is wie we zijn?

Waar komt dat toch van?

Wat vroeger niet gevoeld kon of mocht worden, werd afgevoerd in ons lichaam en dragen we nu nog mee als (vaak onbewuste) last.

Al van zeer jonge leeftijd ervaren we een zekere dwang om onze emoties en impulsen te onderdrukken. Om dit te kunnen, houden we onbewust onze adem in en slaan we die emoties en impulsen op in ons lichaam, zodat ze niet tot expressie komen - en we ze op den duur zelfs niet meer (bewust) voelen.

Al van zeer jong

De omstandigheden waarin je opgroeide als kind hebben een grote impact op hoe goed je als volwassene "in je vel zit".

Iedere levensfase staat voor een specifieke ontwikkeling, waarbij de allereerste maanden - en zelfs nog die in de baarmoeder - een cruciale fase zijn om veilig te landen in je lichaam - en je veilig te voelen op deze wereld.

Onze cultuur laat niet toe om een kind op z'n eigen natuurlijke ritme en tijd te laten ontwikkelen, wat de ontwikkeling tot een sterk en ontspannen gevoel van identiteit en heelheid in de weg kan staan.

Pantsering

We vormden een pantser, een harnas, om ons kwetsbare innerlijk te beschermen tegen een onveilige wereld. En op dat moment was dat een heel goede keuze - het hield ons veilig.

Maar nu beperkt dit harnas ons.

Het pantser rond ons hart werd gevormd om niet meer gekwetst te worden, maar verhindert ons nu om liefdevol en open te zijn.

We gingen minder diep ademhalen om minder te moeten voelen, maar nu beperkt het de doorstroming van levensenergie en onderdrukt het onze zelfexpressie.

We spanden onze spieren om onze emoties of impulsen binnen te houden, maar nu lopen we rond met gespannen spieren zonder het te beseffen, tot de pijn ondraaglijk wordt.

En wat nu?

Lichaamsgerichte therapie raakt dit pantser aan, om je er bewust van te worden en het te doorbreken, zodat de levensenergie die erdoor wordt vastgehouden terug vrij kan stromen.

Het doel is dat je de keuze hebt om dit harnas ook af te leggen op momenten dat het niet nodig is, en in contact te kunnen zijn met je eigen, unieke zelf dat bewaard bleef onder dit harnas.

Genot en vreugde kunnen voelen.

Liefdevol en open kunnen zijn.

Kwaadheid kunnen uiten zonder je erin te verliezen.

Verdriet laten stromen zonder erin te verdrinken.

En je mogen terugtrekken en afsluiten wanneer je dit nodig hebt.

Van binnenuit

Hoe ik graag werk als 'therapeut'

(ook al hou ik niet van dit woord):

Ik ben diegene die van buitenaf beitelt, mee beweegt met wat al in jou aanwezig is. Ik help je bij het creëren van wat er in de kern al is.

En ik vraag van jou de bereidheid om van binnenuit te beitelen om je essentie zichtbaar te laten worden. In jou zit iets heiligs verborgen. En samen laten we dit tevoorschijn komen.

Met de grootste zorgzaamheid.

(geïnspireerd op De Maskermaker van Wibe Veenbaas e.a. (p. 74))